มนต์พิธีพิเคราะห์ ตอน2 การแยกคำศัพท์ภาษาบาลีหน้า 3 ระตะนัตตะยัปปะณามะคาถาโย เป็นต้นไป
บทสวดมนต์ยามเช้า ในหนังสือสวดมนต์ หน้าที่ 3 ที่ว่า
(นำ) หันทะ มะยัง ระตะนัตตะยัปปะณามะคาถาโย เจวะ สังเวคะปะริกิตตะนะ ปาฐัญจะ ภะณามะ เส ฯ
ทัศนคติ/ข้อคิดเห็น
- ตรงคำว่า " สังเวคะปะริกิตตะนะ ปาฐัญจะ " คำนี้เวลาเขียนแบบบาลีต้องเขียนติดกัน ห้ามแยก เพราะเป็นคำศัพท์เดียวกัน
- คำบาลีว่า "สํเวคปริกิตฺตนปาฐญฺจ" แยกศัพท์คือ สํเวคปริกิตฺตนปาฐํ จ
- ศัพท์ที่น่าสนใจ คือ สํเวค (ความสังเวช) + ปริกิตฺตน (การกำหนด) + ปาฐ (บาลี, การสวด) + จ (ด้วย,และ)
- การเขียนแยกแบบด้านบน เข้าใจว่าเขียนเพื่อให้สวดได้ลงวรรคตอน ง่ายต่อการสวดหรือเปล่า? จึงทำให้ต้องแยกเช่นนั้น
สรุปต้องเขียนติดกันเพื่อให้ถูกไวยากรณ์ คือ
- เขียนแบบภาษาไทย คือ สังเวคะปะริกิตตะนะปาฐัญจะ
- เขียนแบบบาลีไทย คือ สํเวคปริกิตฺตนปาฐญฺจ
บันทึก "มนต์พิธีพิเคราะห์" โดยวันนา มากมาย 20 พ.ค.2565